- yaxınlaşmaq
- yaklaşmak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
yaxınlaşmaq — f. 1. Hərəkət edərək bir şeyin yaxınına gəlmək, yaxın durmaq, yanaşmaq üzrə olmaq; yanaşmaq. Gəmi sahilə yaxınlaşır. Qatar stansiyaya yaxınlaşdı. Evə yaxınlaşmaq. Divara yaxınlaşıb durdum. – Zeynal, yavaşca addımlar ilə Mehribana yaxınlaşdı. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaxınlaşma — «Yaxınlaşmaq»dan f. is. Bir biri ilə yaxınlaşma. Qışın yaxınlaşması. – Münəvvər xanım gözlərini açıb sübhün yaxınlaşmasını hiss edirdi. M. S. O … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gəlmək — f. 1. Hərəkət edərək, yeriyərək bir yerə varmaq, çatmaq, yetişmək. Öz evimizə gəldik. Kinodan çıxıb mehmanxanaya gəldilər. – <Hacı Bağır:> Hə, axund, de görək nə xəbər ilə gəlmisən? H. N.. // Üzü danışana tərəf hərəkət etmək, yerimək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ara — is. 1. İki nöqtə, iki şey arasındakı məsafə. Bakı ilə Gəncə arasında asfalt yol var. Məktəblə evimizin arası yüz addım olar. – Qulam Əsgərov düşmən ilə öz aralarındakı məsafəni bilirdi. Ə. Ə.. 2. Boşluq, açıqlıq, boş yer, açıq yer, məsafə. Ara… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yanaşmaq — f. 1. Yaxınına, yanına gəlmək; yaxınlaşmaq, yanbayan olmaq. O, mənə yanaşıb qolumdan tutdu. Birisi ona yanaşıb nə isə dedi. – Fəxrəddin qapıya yanaşmaq üçün heç bir bəhanə əldə edə bilmirdi. M. S. O.. Tamam mənə yanaşıb dedi: – Gələcək sən,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaxın — sif. 1. Məsafə etibarilə çox uzaqda olmayan; yovuq (uzaq qarşılığı). Yaxın çay. Yaxın yer. Evimizə yaxın mağaza. Yaxın aptekdən dərman al. // Zərf mənasında. Yaxın otur. Yaxın gəl. – Keşikçi yaxına gəlcək Telli xanım onun təpəsindən bir əmud… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl-ayaq — top. Qollar ilə qılçalar birlikdə. Əl ayağını bağlamaq. Əl ayağı titrəmək (əsmək). – <Köməkçi dedi:> Səriyin əl ayağını, sürün onu bəri. . . Nə olubdur? C. C.. Hatəmxan evin yerindən tərpənmir, Pası əl ayağını uzadır və onu yerə çırpırdı. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həvirrəşməx’ — (Qarakilsə, Zəngilan) dostlaşmaq, yaxınlaşmaq, birləşmək, <heyvanlara aiddir>. – İki üş zırpı itdi, həvirrəşib düşmüşdü üsdümə (Zəngilan) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yanalmağ — (Şamaxı) yaxınlaşmaq. – Göydə gedən sonalar bir birinə yanalar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
açılışmaq — f. 1. qarş. Bir birinə yaxın olmaq, məhrəmləşmək, bir birinə isinişmək, yaxınlaşmaq. <Əhməd:> Birdən Gülnazı bərk bərk qucaqlayıb öpdüm, bu əhvalat bizim açılışmağımıza səbəb oldu. T. Ş. S.. 2. Daha utanmamaq, sıxılmamaq, özünü sərbəst hiss … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ard — is. 1. Arxa, dal. Yükü ardına almaq. Ardına (ardınca) düşmək – dalınca düşmək, izləmək. Pul ardına düşmək. Ovçu tülkünün ardına düşdü. İş ardına düşmək. 2. Bir şeyin arxa, dal tərəfi, gerisi, geri tərəfdə olan yer. Evin ardı. Dəyirmanın ardı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti